De vossen van de

Amsterdamse Waterleidingduinen

En zo was het weer weekend en samen met Mieke en Waldemar zijn we toch nog een keer de Waterleidingduinen ingegaan.

We hebben op een onchristelijke tijd afgesproken, om 6 uur bij de ingang Panneland. Dat is een andere plek van waar wij er normaal ingaan maar dan hebben we bij terugkomst een leuk restaurantje erbij.

Rustig van start gegaan richting de plek die in de kringen daar “de vossenburcht” heet. Is een uurtje lopen. Onderweg rustig rondkijken en dan zie je echt veel reeën en damherten!
Iedere maar meter zie je ze wel staan, lopen of liggen.

Na een 4km lopen moesten we smal bruggetje over en dan rechtsaf. De weg vervolgen tot een t-splitsing en dan rechtsaf.
Bij de t-splitsing liep Mieke alvast rechtsaf toen ik op 5 meter naar links een bruin vlekje zag. En ja hoor, het vossenjong van vorige week! Mieke geroepen en wij zijn samen op de grond gaan zitten. En ons kleine vriendje kwam netjes naar ons toe en heeft heerlijk een 10 minuten tussen ons doorgesnuffeld tot een groot damhert hem liet schrikken.

Rustig nog een meter of 150 doorgelopen en daar werden wij door andere vroege vogels gewezen op een volwassen vos die in de berm zat.
Deze mooie dame piepte dat het een lieve lust was en had iets in haar bek.

Ineens vloog ze de duinen in en na 30 seconden een gekrijs! Dus wij de duinen over en daar was mama met 3 jongen. De kinderen vochten een beetje om een dode muis. Die werd heel snel verorberd en de jongen liepen ook weer gewoon tussen ons door! Eigenlijk kwamen ze te dichtbij want met de 100-400 lens heb je er niets aan als ze op je tenen staan 🙂

Ik ben met Mieke een 300 meter achter de familie de duinen in gegaan en zo hadden we heel wat mooie momenten met deze schitterende beesten.

Helemaal tevreden keerden wij dus terug naar de auto, maar al na een paar honderd meter kwamen we weer een vos tegen. Een mooie grote kerel die op zijn gemak aan het jagen was. Dan kijk je je ogen uit. Hij probeerde zelfs libellen te pakken en te eten.

Maar ja, het werd wel heel erg warm dus we wandelden rustig verder en ja hoor, mama vos weer met 1 jong. Aan de rand van het water, lekker aan het drinken.
In het duingebied is er voor de vossen gelukkig nooit een tekort aan water.

Zo hebben we echt een topdag gehad met veel beesten en gezelligheid met Mieke en Waldemar! Dat doen we gegarandeerd nog weer een keer over!